mughar_news @موغار نیوز موغاری ها

در گذشته یکی از روش های تقسیم آب موغار جهت آبیاری دشت و باغ و مزارع سرقه نامیده می شده است .تاریخچه سرقه به زمان شیخ بهائی بر میگرده که از فیلسوفان و ریاضی دانان مشهور جهان می باشد . این شیوه تقسیم آب به دلیل فقدان ساعت و تایمر مشخص در آن زمان بوده است و بعد از این روش تقسیم آب ( سرقه ) شیوه دیگری به نام ساعت شنی مورد استفاده قرار گرفت و با اختراع ساعت ( به شکل امروزی ) روش های قبلی منسوخ شد ... بعد از زمان سرقه ، بحث دیگری به نام طاق و طاق دار مطرح شد و مورد استفاده قرار گرفت ... و اما بحث اصلی در مورد سرقه می باشد ... محل قرارگیری سرقه در موغار در محله پیالجه بوده است . به فردی که مسئول تقسیم آب است سرقه چی می گویند . روش کار به این صورت بوده که یک کاسه بزرگی در محل بوده که آب قنات درون این کاسه ریخته می شده است و یک کاسه مسی کوچک که کف آن یک سوراخ کوچکی بوده ( این کاسه مسی خیلی دقیق و خاص می باشد و صرفا جهت همین کار طراحی می شده است ) در روی آب قرار می گرفته ، پس از مدتی آب از کاسه بزرگ از طریق سوراخ به ظرف کوچک انتقال می یابد. هر یک بار که کاسه مسی کوچک پر از آب می شود را یک سرقه میگویند . میزان سرقه آب هر فرد مطابق با سهم آبی بوده که داشته است .

مطلب بالا طبق صحبت های افرادی است که در زمان مذکور زندگی کرده و سرقه و سرقه چی ها را دیده اند . اگر شما اطلاعات بیشتری در این زمینه دارید به ما کمک کنید تا مطلب بالا را تکمیل تر کنیم .